Im bardziej ciebie zapominam - Agnieszka Osiecka |
Im bardziej ciebie zapominam, tym bardziej twarz ta mnie przeraża, co z lustra patrzy na mnie co dzień jak smutny sędzia na zbrodniarza. Zostań ze mną, żebym była lepsza, zostań ze mną, zostań dla mnie samej, wyrzeżbiłam cię w powietrzu, oprawiłam w złotą ramę- czas nie zatarł naszych śladów jeszcze... Zostań ze mną, żebym była miła, bym patrzyła wszystkim prosto w oczy, żeby ludność o mnie śniła od Warszawy po Zakroczym. Im bardziej ciebie mi nie trzeba, tym bardziej twarz ta mi niemiła, co z lustra patrzy na mnie co dzień, jakby mną była i nie była... Zostań ze mną, w mej pamięci podłej, zostań ze mną, żebym była ładna, zostań, bym w kawiarni modnej nie przelękła się zwierciadła- zapomnieć to nie sztuka żadna. Zostań ze mną w mojej duszy chorej, zostań ze mną, żebym była młoda, bym wzdychała w każdy wtorek: "Szkoda, szkoda, szkoda, szkoda". Im bardziej jestem roztargniona, kiedy twe imię słyszę z boku, tym bardziej wstyd mi, że nie płaczę, tak jak płakałam w zeszłym roku. Zostań ze mną, zostań choć na niby, w moich gestach, w tym, jak głowę noszę, zostań ze mną, nawet gdybym zapomniała, o co proszę. |